Podziel się!

Dla każdego INTJ główną kognitywną funkcją jest Wewnętrzna Intuicja (Introverted Intuition). To obszar, który czy tego chcemy, czy nie, jest u INTJ najbardziej rozwinięty. Oczywiście, im więcej pracujemy nad rozwojem naszej Introwertycznej Intuicji, tym lepsze wyniki osiągamy. Przebywanie w ramach tej funkcji powoduje, że możemy wprowadzić się w stan tzw. flow. Kiedy INTJ wpada w pętlę z Wewnętrznym Odczuwaniem (Introverted Feeling) zamiast skupić się na Te (Zewnętrznym Myśleniu / Extraverted Thinking) zaczynają się problemy.

Drugą funkcją kognitywną INTJ jest Zewnętrzne Myślenie (Extraverted Thinking). To element, który każdy, niezależnie od swojego typu osobowości powinien rozwijać. Pierwsza funkcja kognitywna INTJ jest introwertyczna (wewnętrzna), dlatego rozwijanie drugiej nie jest łatwe ani przyjemne. Jednak to właśnie ta przestrzeń staje się dla ciebie elementem, który daje pole do prawdziwego rozwoju osobistego.

Ekstrawersja, czy też zewnętrzne działanie w otaczającym świecie nie jest czymś, co przychodzi ci łatwo. O wiele przyjemniej jest „pozostać we własnej głowie” i snuć wspaniałe plany. Kiedy życie staje się trudne, możesz mieć tendencję do pozostawania w swoim wewnętrznym świecie. A wtedy łatwo możesz wpaść w niebezpieczną pętlę.

Co to jest pętla w MBTI?

Pętla to oczywiście obieg zamknięty. W ujęciu teorii osobowości według MBTI każdy z nas jako dwie podstawowe funkcje kognitywne posiada jedną funkcję zewnętrzną i jedną wewnętrzną. 

Oczywistym jest, że aby funkcjonować w świecie zewnętrznym potrzebujesz jakiegoś elementu pakietu, który z tym światem się integruje. Aby wiedzieć, kim jesteś i dokonywać analizy swoich działań potrzebujesz też oczywiście jakąś funkcję wewnętrzną.

Dla każdego INTJ podstawowym elementem jest Wewnętrzna Intuicja, która – w dużym uproszczeniu – jest czymś, co kierujesz do swojej własnej głowy (do swojego wnętrza). Dodatkowy element to w przypadku INTJ Zewnętrzne Myślenie, czyli funkcja skierowana do otaczającego cię świata.

Kiedy świat zewnętrzny wydaje ci się nieprzyjazny lub odnosisz w życiu sporo porażek, możesz wpaść w pętlę wewnętrzną. Oznacza to, że zamiast wychodzić naprzeciw światu, zaczniesz przed nim uciekać i „żyć we własnej głowie”.

Przeciwieństwem pętli wewnętrznej jest oczywiście pętla zewnętrzna. W taką mogą wpaść osoby z typem osobowości, którego podstawowym elementem Pakietu jest kognitywna funkcja zewnętrzna. Dla przykładu ENTJ, który posiada dwa podstawowe elementy takie same, jak ty, tylko w odwrotnej kolejności, wpadnie w pętlę zewnętrzną złożoną z Zewnętrznego Myślenia i Zewnętrznego Odczuwania (Extraverted Feeling). Będzie wtedy unikać spojrzenia w głąb siebie, tak jak ty w swojej pętli będziesz unikać kontaktu ze światem zewnętrznym.

Jakie rodzaje pętli wewnętrznej mogą się przydarzyć INTJ?

Pierwszą, najcześciej spotykaną pętlą, której doświadczył w swoim życiu chyba każdy INTJ, jest unikanie działania. W momencie, gdy wpadasz w taką pętlę, przestajesz zadawać sobie naturalne dla ciebie pytania:

• Co się sprawdza?
• Co jest wystarczająco dobre i zadziała?

Zamiast tego zaczynasz skupiać się na pytaniach charakterystycznych dla twojej dodatkowej funkcji kogniitywnej. Jak to każdy dodatek, ten element pakietu jest tylko bonusem, który może cię wspomóc. Jednak nie jest to w pełni rozwinięty program, na którym powinieneś polegać. Twój dodatkowy element pakietu to Wewnętrzne Odczuwanie (Introverted Feeling). Podstawowe pytanie zadawane przez Wewnętrzne Odczuwanie to:

• Jak ja się z tym czuję?

I tutaj pojawia się problem. Jeśli po odpowiedzeniu sobie na to pytanie z pominięciem własnej efektywności zawartej w Zewnętrznym Myśleniu uznasz np. że się boisz o rezultat, możesz… nic nie zrobić.

Dlaczego INTJ wpada w pętlę unikania działania?

Przyczyny wpadnięcia w taką pętlę mogą być bardzo różne. Możesz obawiać się, że twoja duma zostanie urażona. Możesz czuć się jak przestraszone zwierzątko, które boi się wyjść ze swojej norki w obawie przed żarłocznymi drapieżnikami, które je skrytykują. 

Każdy INTJ obawia się, że zostanie zraniony i że stanie się wrażliwy. Za każdym razem, kiedy coś robisz w otaczającym cię świecie, narażasz się przecież na zranienie. Ktoś może wydać o tobie krzywdzącą (lub prawdziwą!) opinię. Komuś może się twój projekt nie spodobać. Możesz zostać odrzucony. 

Innym powodem, dla którego INTJ może unikać podjęcia działania jest poczucie, że inni powinni:

1. Widzieć swój błąd / zauważyć to, co powinno być zrobione.
2. Zrobić dokładnie to, co konieczne.

W takim przypadku możesz czuć, że to nie ty powinieneś wykonać działanie, tylko ktoś inny. 

Dodatkowo może się zdarzyć, jeśli zostaniesz wystawiony wiele razy na krytykę ze strony innych, poczujesz, że nikt cię nie rozumie. Możesz reagować emocjonalnie i twierdzić, że nikt nie wie, co jest dla ciebie dobre. A skoro nikt nie wie, co jest dla ciebie dobre, zatem nikt nie będzie ci mówić, co masz robić. Tylko ty wiesz, co jest dla ciebie najlepsze.

Efektem końcowym w przypadku unikania działania może być próba odcięcia się od świata zewnętrznego. Tworzysz wtedy swój wewnętrzny mur.

Kiedy INTJ wpada w pętlę unikania działania i poczucia przytłoczenia

Jeśli nie udało ci się wyjść z pętli unikania działania, możesz wpaść w bardziej zaawansowaną pętlę. W tej pętli nie tylko będziesz jako INTJ unikać działania, ale też mieć ogromne poczucie przytłoczenia. W the wersji pętli możesz wyglądać na rozleniwionego, wszak większość pracy odbywa się wewnętrznie – w twojej głowie.

O ile Wewnętrzna Intuicja w połączeniu z Zewnętrznym Myśleniem pomaga ci stworzyć funkcjonalne, autonomiczne systemy działające w świecie zewnętrznym, o tyle w przypadku pętli pozostajesz na etapie myślenia o systemach. Oczywiście zastanawiasz się też nad tym, jak te systemy zaimplementować w prawdziwym świecie. Jednak pętla polega na tym, że chcesz, aby ktoś za ciebie coś zrobił. Ty będziesz ciągle planować, ale wdrażanie planów chcesz pozostawić komuś innemu.

W odróżnieniu do działania w oparciu o świetnie rozwinięte Zewnętrzne Myślenie, które zarządza zasobami ludzkimi do wdrożenia planów w życie, możesz robić wszystko, aby uniknąć odpowiedzialności za działanie. Dlatego nie działasz w ogóle. Ciągle „przygotowujesz się” do działania, ale fizycznie go nie wykonujesz.

Dlaczego INTJ wpada w pętlę unikania działania i obezwładniającego przytłoczenia?

Znowu odzywa się obawa przed zranieniem. Może poczyniłeś w przeszłości pewne działania, które spotkały się z negatywnym odbiorem otoczenia? A może poniosłeś druzgoczącą porażkę?

Wszystkie porażki, których nie byłeś w stanie potraktować jako korekty kursu działania, możesz odbierać jako emocjonalnie przytłaczające. Jeśli wydaje ci się, że cokolwiek nie zrobisz, będzie miało negatywny wydźwięk, też możesz uznać, że nie warto robić nic.

Poza poczuciem obezwładniającego cię emocjonalnego poczucia przytłoczenia możesz wpaść w swoisty paraliż decyzyjny przyjmujący postać paraliżu analitycznego. Ciągle analizujesz swoje plany, ulepszasz je w głowie i nigdy nie czujesz się gotowy do ich wdrożenia w życie.

Na tym etapie, który może trwać bardzo długo, typowymi zachowaniami, które możesz przejawiać będzie na przykład nie pojawianie się umówionym spotkaniu czy nie spełnienie danego słowa. Może to mieć miejsce dla INTJ zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej.

Nowy styl życia, czyli jak INTJ wpada w pętlę perfekcjonizmu

Jeśli INTJ długo unika działania i wdrażania swoich planów w życie, a na dodatek poczuje, że jest wewnętrznie przytłoczony, może wejść w najciekawszą i najtrudniejszą do opuszczenia pętlę. Taką pętlą jest… perfekcjonizm.

Ah, jak to pięknie brzmi:

• Uczę się, aby zacząć działać.
• Muszę tylko poszerzyć moje umiejętności, aby wdrożyć projekt w życie.
• Jeszcze trochę czasu poświęcę na poszukiwanie dostępnych rozwiązań.
• Nie jestem jeszcze gotowy do XYZ, bo brakuje mi…

W tym przypadku dążenie do perfekcjonizmu może przybrać formę idealizowania rzeczywistości. Wtedy mówisz sobie, że musisz być idealny (lub to, co robisz, musi być idealne), a wtedy przystąpisz do działania. Jednak sam podświadomie wiesz, że jest to kłamstwo, które pozwala ci „zachować twarz”. 

Jesteś na tyle inteligentny, że taką strategią unikania życia, bo jeszcze nie jesteś gotowy, potrafisz oszukać nie tylko innych ludzi, ale przede wszystkim siebie. Możesz jako INTJ tkwić w pułapce perfekcjonizmu dosłownie latami.

A potem obejrzysz się za siebie (chociaż INTJ rzadko to robią) i spostrzeżesz, że nie osiągnąłeś latami nic z tego, co planujesz. Pewnie zastanawiasz się teraz, jak wyjść z pętli? Odpowiedzi znajdziesz już wkrótce.