Pomodoro – co to jest za technika?
Dzisiaj dowiesz się wszystkiego o technice Pomodoro, czyli najprostszej metodzie na skuteczne zarządzanie Twoją uwagą. To proste narzędzie zwiększy nie tylko poziom skupienia, ale też pomoże podnieść efektywność niezależnie od tego, co robisz. Metoda ta jest też bardzo elastyczna – możesz ją z powodzeniem zastosować nawet u dzieci.
Oczywiście, nie możesz oczekiwać, że stosując wybiórczo jedną technikę czy poradę, którą przeczytasz, nagle pozbędziesz się wszystkich problemów związanych z organizacją czy planowaniem. Jednak ta technika naprawdę potrafi odmienić życie, ponieważ zmienia Twoje podejście do umiejętności skupienia i wykonywania działań. A to pierwszy krok do większej wiary we własne możliwości i zmiany życia na lepsze.
Jednak nie ma drogi na skróty i metoda Pomodoro także nią nie jest. Pamiętaj o tym, że dobre zarządzanie czasem prywatnym i zawodowym to suma codziennych nawyków, które buduje się latami.
Jednak jeśli miałabym polecić tylko jedną technikę zarządzania czasem i realizowania zadań, byłaby to z pewnością właśnie metoda Pomodoro.
Co to jest technika Pomodoro?
Technika Pomodoro została stworzona przez Włocha Francesco Cirillo, który w latach 80 ubiegłego wieku w czasie studiów poszukiwał metody pozwalającej na zwiększenie produktywności i efektywności. Na podstawie swojego odkrycia Cirillo napisał książkę The Pomodoro Technique, w której tłumaczy zawiłości wspomnianej metody.
Technika Pomodoro polega na podzieleniu zadania na interwały o długości 25 minut, pomiędzy którymi następuje 5 minut przerwy.
Skąd się wzięła nazwa Pomodoro?
Nazwa Pomodoro oczywiście wzięła się z języka włoskiego i oznacza… pomidora. Historia tej nazwy jest interesująca, ponieważ autor używał do odmierzania interwałów kuchennego minutnika w kształcie – tak, zgadłyście – pomidora 🙂
Jak zastosować technikę zarządzania czasem Pomodoro
Aby zastosować technikę Pomodoro w praktyce, podążamy metodą sześciu kroków.
- Zdecyduj, jakie zadanie wykonasz.
Zadanie to powinno wymagać całej Twojej uwagi w danym momencie. Do tej kategorii należą wszystkie zadania typu deep work (praca głęboka).
- Ustaw minutnik na 25 minut.
Zobowiąż się sama przed sobą do pełnej skupienia pracy nad zadaniem w tym czasie.
- Pracuj nad zadaniem, aż nie minie czas.
Dopiero po usłyszeniu dźwięku alarmu możesz przerwać pracę. Jeśli coś rozproszy Twoją uwagę w czasie wykonywania zadania, zignoruj to i pracuj dalej. Rozpraszacz może poczekać.
- Kiedy usłyszysz dźwięk alarmu, przerwij pracę.
Gratulacje, zaliczyłaś właśnie 1 Pomodoro 🙂
- Przez 5 minut zrób sobie przerwę.
Oderwij się od pracy, może przejdziesz się gdzieś albo wypijesz kawę? Postaraj się zrobić coś niezwiązanego z pracą i zadaniem, nad którym się głowisz.
- Przejdź do kolejnego interwału.
Bonus już czeka – po skończeniu 3 lub 4 Pomodoro możesz zrobić sobie dłuższą przerwę, nawet do 30 minut.
Dodatkowe zasady, które usprawnią pracę
Autor podaje jeszcze kilka zasad, które wpłyną na lepsze wykorzystanie techniki Pomodoro w praktyce:
- Jeśli jakieś zadanie jest krótkie, możesz zgrupować kilka prostych zadań w jeden interwał.
- W odwrotną stronę – długie, wymagające zagadnienia podziel na kilka odcinków.
- W klasycznej wersji interwał trwa zawsze 25 minut, a przerwa 5 minut. Dopiero po 3 – 4 interwałach możesz zrobić sobie dłuższą przerwę.
- Jeśli coś przerwie interwał i nie możesz szybko do niego wrócić, praca nie jest zaliczona!
- Z każdym interwałem pójdzie Ci lepiej.
Co decyduje o skuteczności metody zarządzania czasem dzięki interwałom?
- Dzielenie trudnych, długich zadań na mniejsze pozwala zredukować prokrastynację.
- Większość ludzi potrafi skupić się w 25-minutowym bloku czasu.
- Technika zgadza się z założeniami nieprzerwanej pracy głębokiej, w której nasza uwaga skierowana jest na jedno zadanie. Unikanie przeskakiwania między zadaniami ma kluczowe znaczenie dla efektywności.
- Dzięki tej metodzie lepiej planujesz i masz lepsze rozeznanie w tym, ile czasu zajmie Ci określone zadanie.
Moja opinia o technice Pomodoro i jej modyfikacje
Technikę tę nie do końca świadomie stosowałam od lat. Nawet czytając książki czy ucząc się tworzyłam własne ramy czasowe, np. zrobię przerwę, jak dokończę czytać ten rozdział. Jest to skuteczne narzędzie, które – odpowiednio zmodyfikowane – możesz zastosować nawet u dzieci.
Jestem osobą, która potrafi skupić się na zadaniu dłużej niż 25 minut (szczególnie w przypadku zadań takich, jak pisanie) i świadomie wydłużam interwały. Dlatego nie stosuję zawsze klasycznej techniki, ale jej modyfikacje. Do większości codziennych czynności jednak interwał 25 minutowy sprawdzi się bardzo dobrze.
Jeśli jesteś osobą, która łatwo się rozprasza i ma trudności z koncentracją uwagi (podziękujmy rozpraszaczom), spróbuj znacznie skrócić interwał, nawet do 10 minut. Lepiej w skupieniu pracować przez kilka, kilkanaście minut niż w rozproszeniu uwagi kręcić się w kółko przez kilka… godzin. Zobaczysz różnicę.
Oczywiście, technika ta nie sprawdzi się zawsze i wszędzie. Jednak jest doskonała w pracy nad projektami.
Stosowanie jej u dzieci, które nie mogą się zabrać za trudne zadanie domowe też jest bardzo proste – ustaw minutnik w telefonie na 5 minut i niech dziecko przez tyle próbuje działać. Czasem najtrudniej jest zacząć.
Napisz w komentarzu, czy stosujesz technikę Pomodoro i jak się u Ciebie sprawdziła?
Zofia
19 września, 2020Równiez stosowałam zasadę : skończę, jak przeczytam do końca rozdziału, nie zdając sobie sprawy że ta technika ma swoją nazwę. Podobnie wyglada u mnie dzielenie pracy przy sprzątaniu: np.dokończę sprzątanie szuflady i przerwa. Nie jest to co prawda technika z wykorzystaniem limitu czasowego, ale zdaje egzamin. Miłego dnia.