Podziel się!

W obiegowej opinii bardzo powierzchownie podchodzi się do różnic między ekstrawertykiem a introwertykiem. Większość z nas zapewne słyszało opinię, że ekstrawertyk to ktoś przebojowy, otwarty na ludzi i zazwyczaj pełen ekspresji. Introwertyk to często w obiegowej opinii ktoś nieśmiały, zamknięty w sobie i nieradzący sobie w sytuacjach społecznych.

Introwertyk a ekstrawertyk – czym się naprawdę różnią?

Obiegowe pojmowanie introwersji i ekstrawersji jest bardzo dalekie od prawdy. Introwertyk i ekstrawertyk to nie to samo co pewna sobie osoba bądź osoba tej pewności pozbawiona. Tak samo nie można powiedzieć, że jeśli ktoś jest introwertykiem, to nie będzie umiał się wypowiedzieć albo nie może być otwartym na innych ludzi.

Zatem jeśli chcemy zrozumieć, kto to jest introwertyk, a kto to jest ekstrawertyk, musimy zajrzeć głębiej i wyzbyć się po drodze ograniczających nas schematów.

Kim jest ekstrawertyk?

Ekstrawertyk to ktoś, dla którego to świat zewnętrzny jest światem prawdziwym i realnym. Dla ekstrawertyka liczy się zazwyczaj to, co może poczuć za pomocą zmysłów. To, co jest realne, mierzalne i można tego doświadczyć, to jest prawdziwe.

Dlatego też ekstrawertyk czerpie energię z otoczenia. Znaczy to tyle, że dzięki skupieniu się na doznaniach płynących ze świata zewnętrznego osoba o ekstrawertycznym usposobieniu odnawia swoje zasoby energii życiowej. Często mówi się, że ekstrawertyk „ożywa” wśród ludzi. Istotnie, dla większości ekstrawertyków przebywanie z innymi ludźmi pomaga naładować baterie i znowu poczuć pełnię sił.

Jednak ekstrawertyk może też – w dużym uproszczeniu – czerpać energię z doznań zmysłowych. Chociażby spacer w otoczeniu natury albo dobry posiłek czy trening też mogą sprawić, że ekstrawertyk poczuje, że w ten sposób ładuje swoje akumulatory.

W skrócie i największym uproszczeniu ekstrawertyk to osoba, która:

• kieruje swoją energię na zewnątrz (do otoczenia)
• zyskuje energię dzięki interakcjom (z otoczeniem).

Kim jest introwertyk?

Z kolei w przeciwieństwie do ekstrawertyka, introwertyk za świat realny uznaje świat wewnętrzny. Dla introwertyka liczy się to, co dzieje się w jego umyśle, w jego emocjach. To, czego doświadczamy w naszej głowie, jest realne i prawdziwe. Na tym skupia się introwertyk.

Dlatego też mówi się, że introwertyk czerpie energię z wewnątrz. Naładowanie akumulatorów u introwertyków następuje w sposób przeciwny, niż u ekstrawertyków, bowiem za pomocą skupienia się na swoich wewnętrznych doznaniach i przemyśleniach. Stąd wzięły się przekonania o tym, że wszyscy introwertycy „bująją w obłokach” i nie chcą wychodzić z domu.

Faktycznie, tzw. czas dla siebie jest kluczowy, aby introwertyk naładował energię. W przypadku introwersji znaczące spektrum doznań ma charakter wewnętrzny, zatem doznania pochodzące z zewnątrz mogą taką osobę przytłaczać. Świat zewnętrzny „wyciąga” energię z introwertyka, który kieruje się do swojego świata wewnętrznego, aby tę energię zregenerować.

Dlatego niezbędnym w przypadku introwertyków jest możliwość spędzenia czasu w samotności. W otoczeniu ludzi introwertyk czuje, że jego zasoby energetyczne maleją. Oczywiście nie oznacza to, że introwertycy nie lubią innych ludzi lub w ogóle nie chcą spędzać czasu w ich otoczeniu. Kluczowym jest zrozumienie podstawowej potrzeby regeneracji introwertyka – w samotności i we własnej głowie.

W skrócie i w największym uproszczeniu introwertyk to osoba, która:

• kieruje swoją energię do wewnątrz (z myśli, idei)
• traci energię przez interakcję (z otoczeniem).

Każdy, kto chciałby dowiedzieć się więcej o introwersji, znajdzie wiele informacji w książce Susan Cain Ciszej Proszę (linki poniżej).

Introwertyk a ekstrawertyk – co daje nam to rozróżnienie?

Jak widzimy, uproszczone pojmowanie introwersji i ekstrawersji powoduje, że przypisujemy różnym osobom cechy, których mogą nie posiadać. Nie każdy ekstrawertyk będzie szalał na imprezach, zaś nie każdy introwertyk będzie się bał publicznych wystąpień.

O naszym typie osobowości świadczy bowiem dużo więcej, niż tylko dwie literki I lub E (I – introversion, E – extraversion). Typologia osobowości jest fascynującą dziedziną, która pozwala nam odkryć nasze prawdziwe oblicze. A więcej o introwertykach i ekstrawertykach znajdziecie w kolejnych postach.