Podziel się!

W moim przekonaniu wokół perfekcjonizmu narosło wiele negatywnych skojarzeń. Tymczasem dążenie do bycia lepszą w tym, co robisz wcale nie musi wykluczać umiejętności cieszenia się tym, co już osiągnęłaś. Jednak – jak wspomniałam – to umiejętność, której osoba o perfekcjonistycznych skłonnościach po prostu powinna się nauczyć. A co się dzieje, jeśli tego nie zrobi? Pewnie zacznie przejawiać większość z podanych niżej 9 oznak, że możesz być perfekcjonistką.

9 oznak, że możesz być perfekcjonistką

1. Podejście wszystko albo nic. Stawiasz sobie wysokie cele? Świetnie! Jednak my perfekcjoniści mamy tendencję do widzenia świata w wersji czarno-białej. 97% to nie 100%, czyli porażka. Rozumiesz, w czym rzecz.
2. Kierujesz się strachem. Istnieje rozróżnienie między motywacją pozytywną (pragnienie osiągnięcia celu) a motywacją negatywną (strach przed nieosiągnięciem celu i zostaniem porażką). Jeśli napędza Cię strach, perfekcjonizm pokazuje mroczną stronę.
3. Nierealistyczne standardy. Stawianie sobie nierealistycznych wręcz wymagań, których nie możesz osiągnąć to prosta droga do frustracji. Co innego stawianie sobie poprzeczki bardzo wysoko, ale w zasięgu aktualnie posiadanych zasobów (np. czas, pieniądze, kondycja fizyczna).
4. Krytykanctwo. Kto jest Twoim największym hejterem? Oczywiście Ty sama! Możesz być perfekcjonistką, jeśli non stop besztasz się za to, co nie działa. Dostrzegasz każdą skazę, wszystkie niedociągnięcia. Potrafisz się obwiniać nie tylko za swoje błędy, ale także za rzeczy, na które nie masz wpływu.
5. Skupienie tylko na wyniku. Nie dostrzegasz procesu i drogi, tylko rezultat się liczy. Odkreślenie zadania z listy daje ogromną satysfakcję, ale… tylko na chwilę. Dlatego też perfekcjonistki mogą łatwo wpaść w depresję lub przygnębienie.
6. Depresja z powodu niezrealizowanych celów. Im więcej niedoścignionych standardów i niezrealizowanych celów, tym większe prawdopodobieństwo wpadnięcia w depresję. Samoświadoma perfekcjonistka łatwiej podniesie się po porażce czy rozczarowaniu, jednak przez podejście wszystko albo nic wiele z nas cierpi tygodniami, miesiącami, a nawet latami.
7. Prokrastynacja. Paradoksem jest tendencja do odwlekania u perfekcjonistek. Wynika zwykle ze strachu przed porażką i zrobieniem czegoś gorzej, niż doskonale.
8. Niska samoocena. Wieczne krytykowanie siebie (wręcz samobiczowanie), myślenie czarno-białe i nierealistyczne standardy nie do spełnienia mogą sprawić, że samoocena perfekcjonistki będzie bardzo niska.
9. Postawa defensywna. Zamiast postrzegać konstruktywną krytykę jako szansę na poprawienie wyników, niektóre perfekcjonistki odbierają ją jako atak i próbują się bronić. Powoduje to błędne koło – zamiast zrobić coś lepiej następnym razem, powtarzają stare błędy.

A jak jest u Ciebie? Odnajdujesz się w powyższym opisie, a może nie masz skłonności perfekcjonistycznych?